به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی هرمزگان؛ امام موسی کاظم(ع) در دوران حساسی از تاریخ اسلام زندگی می کرد و همواره می کوشید تا با توجه به خفقان وضع موجود از تمام ظرفیت ها و امکانات موجود در جهت رشد و استحکام تشیع کمک گیرد.
شروع دوران امامت امام موسی کاظم(ع) مقارن با اعمال فشارهای سیاسی و اجتماعی بر خاندان اهل بیت(ع) از طرف حکومت عباسیان و همچنین ظهور فرقه های مذهبی در ابعاد گسترده بود در چنین شرایطی و با وجود محدودیت های بسیار امام کاظم(ع) ناگزیر بود که برای دستیابی به اهداف والایی که مدنظر داشت به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی روی آورد اما در این میان شناخت روش های مورد استفاده توسط امام(ع) در مسیر این فعالیت ها، از اهمیت خاصی برخوردار است، هرچند که موضوعات دیگری همچون میزان کارکردهای این اقدامات و ابزارهایی که در اختیار امام کاظم(ع) بوده نیز به نوبه خود دارای اهمیت است.
هفتمین امام شیعیان پس از شهادت امام صادق(ع) مسوولیت دشواری را در برابر حفظ اسلام واقعی از گزند خطراتی که آن را تهدید می کرد برعهده داشت.
نگرانی هایی همچون حرکت مزدورانه خلفای عباسی و تظاهر آنها به دینداری برای تداوم حکومت و همچنین خطر فرقه گرایان مذهبی که در آن عصر فعالیت های گسترده فرهنگی را آغاز کرده بودند از جمله مهمترین دغدغه ها برای امام موسی(ع) بود.
در این دوره انواع و اقسام فرقه های سیاسی، مذهبی و اجتماعی با شدت فوق العاده ای قصد جذب مردم به سوی خود را داشتند و دولت عباسی هم بنا به دلایل سیاسی و برای فراهم کردن تداوم حکومت خود از فعالیت این جریانات حمایت می کرد.
در این زمان اگر اقدامات امام کاظم(ع) در راستای خنثی سازی این تهدیدات و دسیسه ها نبود شرایط بسیار اسفناکی برای احکام و قوانین اسلامی رقم می خورد. این اقدامات زمینه را برای رشد فرهنگی جامعه اسلامی در مسیر صحیح آن فراهم کرد.
امام همامی که با استواری و صلابت از دین و شریعت اسلام صیانت کرد و بدین ترتیب مسیر سعادت حقیقی را در برابر دیدگان اهل یقین روشن ساخت.
این حضرت دوران کودکی خود را در مکتب پربار جعفری سپری کرد و مفاهیم حقیقی اسلام ناب محمدی را از پدر خویش آموخت و برای پذیرش مسوولیت سنگین پیشوایی شیعیان آماده شد، ایشان با شهادت مظلومانه پدر بزرگوارش در ۲۰ سالگی، رسالت و مسوولیت سنگین امامت را برعهده گرفت و به مدت ۳۵ سال جامعه اسلامی را هدایت کرد.
این امام همام با شیوه های مختلف تربیتی، عملی، مناظره های سیاسی و مبارزه بی امان با غاصبان خلافت و تربیت شاگردان بسیاری، مبانی راه حق و حقیقت را برای همگان آشکار ساخت. این امام بزرگوار در برابر رفتار انتقام جویانه حاکمان عباسی برای تحکیم فرهنگ امت اسلامی روش مناسب و هماهنگ با اهداف رسالت را برگزید که یادآور ویژگی های اخلاقی پیامبر(ص) بود و جلوه هایی از خصلت ها و معیارهای رسول خدا(ص) را متبلور ساخت.
امام کاظم (ع) در زمانی به امامت رسیدند که حکومت بنی عباس در صدر حکومت بودند و خود را به نوادگان پیامبر(ص) نسبت می دادند و با استبداد و شیوه های مختلف امام(ع) را تحت فشار می گذاشتند.
امام کاظم(ع) با تربیت شاگردانی کوشید تا در مدت غیبت خویش در میان مردم که بدلیل زندان و حصر بود به سوالات و ابهامات مردم پاسخ دهند.
با این کار علاوه بر پاسخگویی بر سوالات و مشکلات مردم، زمینه ای را برای زندگی در عصر غیبت و آمادگی ذهنی پیروان برای پذیرش این موضوع فراهم آورد.
نویسنده: حجت الاسلام محمد فولادی – معاون فرهنگی، آموزشی و پژوشهی تبلیغات اسلامی هرمزگان
ثبت دیدگاه