به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی هرمزگان، حجتالاسلام سیدمهدی هاشمی رییس تبلیغات اسلامی رودان در یادداشتی نوشت: قرآن کریم این منشور جاوید آسمانی و جهانی می گوید:=یَابَنِی آدَمَ قَد اَنزَلنَا عَلَیکُم لِباَ ساً یُوَارِی سَوا تِکُم وَرِشاً وَ لِباَسُ التَّقوَی ذَلِکَ خَیرُُ =۱ ای فرزندان آدم !همانا برشما لباسی فرو فرستادیم تا هم زشتی (وبرهنگی وبی عفتی)شمارا بپوشاند و هم زینت وزیوری باشد و لباس تقوا همانا بهتر است.
ببان آیه این است لباس را خداوند برای حجاب وعفاف وپاک دامنی فرستاده است شیطان وشیاطین برهنگی و بی عفتی و بی بندوباری انسان را می خواهد، مراد از (لباس التقوا )لباسی است که بر اساس تقوا ،تواضع وپاک دامنی و پاکی باشد ،و بر محور عفت وحیا و عمل صالح باشد ،و کلمه (ریش) پر پرندگان را می گوید که برای آنها هم پوشش است و هم زیبای زیبای ومعنویت انسان به لباس وپوشش کامل است.
اگر تمدن ومتمدن بودن به برهنگی است خوب حیوانات از انسانها متمدن ترند ،فرق انسان با حیوان این است که خداوند این لباس را در اختیار اسان قرار داده است و فرموده :(انزلناعلیکم لباسا)یعنی شما انسانها هدف از انزال لباس ونعمت بودن آن این است که زشتی های انسان را بپوشاند (یُوَارِی سَواتِکُم )پوشش و آراستگی با پوشاک و لباس ها زیبا که هیج گونه زشتی انسان و برجستگی های بدن زنها نمایان نباشد مطلوب و خواسته خداوند از انسان است ،و این که درآیه آمده (لباس التقوا )این است که در لباس مادی چادر و مانتو و مقنعه وجلباب ویا خُمر پوشش عیوب وعدم توجه هوس بازان به انسان ،حفاظت از سر ما و گرما و زیبایی مطرح است و در کنار این زیبای ظاهری تقوا که عامل پوشش عیوب است و هم نگهدارنده از گناه و هم مایه زیبای معنوی انسان می باشد ادامه دارد.
در فرهنگ فارسی، حجاب به معنای نقاب و چادری است که زنان، چهره و سر تا پای خود را با آن می پوشانند[1] و در زبان عربی «حجاب» به معنای پرده، حاجب، پوشیدن و پنهان کردن و مانع، خواه مانع مادّی مانند پرده و دیوار و یا مانع معنوی می باشد[2]؛ از همین رو در قرآن کریم نیز واژه «حجاب» در مورد چیزی استعمال شده که از هر نظر، مانع دیده شدن چیزی دیگری می شود[3]. چنان که درباره زنان پیامبر (ص) در قرآن مجید می خوانیم:
وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ…[4]؛ «اگر از زنان چیزی خواستید از پشت پرده درخواست کنید».
با توجه به آنچه گفته شد معلوم می شود به کارگیری کلمه «حجاب» در قرآن کریم، به معنای حجاب اسلامی مصطلح نیست بلکه استعمال کلمه «حجاب» در مورد پوشش زن یک اصطلاح نسبتاً جدید است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه «سَتر» که به معنی پوشش است به کار رفته است.
بهتر این بود که این کلمه عوض نمی شد و ما همیشه همان کلمه «پوشش» را به کار می بردیم، زیرا چنان که گفتیم معنی شایع لغت «حجاب» پرده است و اگر در مورد پوشش به کار برده می شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده که عده زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود.[5] یا مثل ویل دورانت بگویند: «این امر خود مبنای پرده پوشی در میان مسلمانان به شمار می رود»[6].
اما در قرآن مجید درباره حجاب و پوشش از واژه «جلباب»[7] و یا «خمار»[8] استفاده شده و در روایات در بحث نماز (کتاب الصلوة) و ازدواج (کتاب النکاح) واژه «ستر» و «ساتر» به معنای پوشش و وسیله پوشش زن در مقابل نامحرمان استفاده شده و فقها نیز چه در کتاب الصلوة و چه در کتاب النکاح که متعرض این مطلب شده اند کلمه «ستر» را به کار برده اند کلمه «حجاب» را به کار نبرده اند.
منابع ۱ سوره اعراف/ ۳۸ ۲ تفاسیر نمونه ونور ذیل آیه
ثبت دیدگاه